Odtwarzamy historię naszego klubu.
Poniżej znajdziecie Państwo wybrane informacje, które pochodzą od świadków (lata powojenne do 1962 roku), z kronik i wydawnictw.
Późniejsze dokumenty z lat 1962-1985 dość dobrze oddają to co działo się z naszym klubem. Bardziej skąpe są natomiast dokumenty z lat 1986-2000. Nie posiadamy tez żadnych dokumentów ani kronik z lat przedwojennych i do roku 1962. Całość dokumentacji zaginęła.
Jeżeli są osoby, które mogą pomóc w zdobyciu informacji, zdjęć czy innych dowodów świadczących o działalności klubu, prosimy o kontakt.
Rafał Kruś, członek zarządu
tel. 607 370 040







W 1930 r. z inicjatywy Zarządu Kasy Emerytalno-Pożyczkowej pracowników Elektrowni Łódzkiej został zawiązany "Klub Pracowników Elektrowni".

Miał on charakter towarzysko-kulturalny. Na siedzibę klubu przeznaczono pomieszczenia znajdujące się przy ul. Przejazd 46 (obecnie ul. Tuwima). W klubie działało kółko teatralne, chór, orkiestra a także uprawiano gry towarzyskie jak: szachy, warcaby, domino, brydż, bilard.
W roku 1936 z inicjatywy inż. Witolda Wolskiego oraz pracowników uprawiających sport szermierczy powstała wyczynowa sekcja szermiercza. Jej pierwszym społecznym instruktorem był inicjator Witold Wolski. Po nim etatowym trenerem został st. sierżant W.P. Zygmunt Rudnicki. Sekcja od jesieni 1936 r. przystąpiła do rozgrywek mistrzowskich prowadzonych przez Łódzką Okręgową Komisję Szermierczą.



W wyniku działań wojennych oraz złej woli okupanta hitlerowskiego zostały zniszczone wszelkie dokumenty, które pozwoliłyby na ustalenie dokładnej daty powstania tej sekcji. W tej sytuacji rok 1936 przyjęto jako rozpoczęcie działalności sportowej naszego klubu.
Potwierdzeniem tego jest m.in. notatka prasowa zamieszczona w Kurjerze Łódzkim nr 322 z dnia 23 listopada 1936r., w której jest wzmianka o zawodach szermierczych o mistrzostwo okręgu między drużynami Policyjnego Klubu Sportowego i Klubu Elektrowni. "W szabli zwyciężył PKS 12:4 a w szpadzie natomiast Klub Elektrowni w stosunku 9:7" Wyróźniającymi się zawodnikami sekcji szermierczej byli: Roman Bartnicki, Władysław Durka, Edmind Kaus, Eugeniusz Prażanowski, Stanisław Stankiewicz, Czesław Wapniarski i Witold Wolski.



Z momentem wybuchu II Wojny Światowej działalność klubu została zawieszona.
Odzyskanie niepodległości i wyzwolenie Łodzi w styczniu 1945 roku stworzyło warunki do reaktywowania Klubu Sportowego Załogi Elektrowni Łódzkiej.
W latach 1945-1946 zostały powołane: sekcja tenisa stołowego, prowadzona przez Bolesława Dreslera, sekcja szachowa, prowadzona przez inż. E. Gierłowskiego, sekcja motorowa, prowadzona przez Longina Duraja i Zygmunta Waczyńskiego. W tym okresie powstaja jeszcze sekcje: bokserska, gier sportowych, lekkoatletyczna i pływacka. Wszystkie te sekcje zostały w lipcu 1946 roku ponownie zrzeszone w powołanym klubie pod nazwą Związkowy Klub Sportowy Energetyka Łódź Prezesem został Stanisław Zawiślak, sekretarzem Wacław Przyłęcki.
Klub działał w ramach Związku Robotniczych Stowarzyszeń Sportowych, od 1949 roku w Zrzeszeniu Sportowym OGNIWO, później w Zrzeszeniu SPARTA a od 1958 roku w Federacji Sportowej Energetyk.
W 1974 roku przeprowadzono reorganizację sportu. W miejscu zlikwidowanych federacji sportowych powstała Rada Kultury Fizycznej i Turystyki. Spowodowało to znaczne trudności finansowe gdyż RKFiT ograniczyła środki na sport.
Liczne reorganizacje nie pozwalały na stabilną działalność co w końcu doprowadziło do zaginięcia wszelkiej dokumentacji z lat 1946-1962.
Na dziś jedyną działającą sekcją naszego klubu jest sekcja tenisa stołowego.
Obecnie odtwarzamy historię klubu więc każde informacje na temat naszej działalności są dla nas cenne.



SEKCJA MOTOROWA

Założona w 1946 roku sekcja motorowa K.S. Energetyka na swym zebraniu organizacyjnym w dniu 24 maja wybrała zarząd, którego Prezesem został Longin Duraj, Sekretarzem Wacław Przyłęcki, kapitanem sportowym Paweł Szumarowski. Sekcja aktywnie włączyla się w rozwój sportu motorowego na terenie Łodzi. Jej członkowie brali udział w rajdach i wyścigach motocyklowych, cotygodniowych wycieczkach turystyczno-krajoznawczych i w zlotach motorowych. W latach 1947-48 w Łodzi zaczął stawiać pierwsze kroki sport żużlowy. I w tej dziedzinie zaznaczyli swą obecność członkowi naszej sekcji: Longin Duraj, Stefan Fortak, Lucjan Karmański, Adam Kubiak, Wacław Wincek. Brali oni udział na swoich typowych motocyklach w organizowanych na bieżni lekkoatletycznej (później przebudowanej na tor żużlowy) stadionu W.K.S. "Orzeł" zawodach żużlowych. W wyniku przeprowadzonej w 1949 roku reorganizacji sportu nasza sekcja została połączona z sekcją motorową K.S. Tramwajarz Łódź w ramach Związkowego Klubu Sportowego "Ogniwo" Łódź.



Otwarcie sezonu motorowego na rynku w Tomaszowie Mazowieckim 1952r.
foto. Z. Waczyński










SEKCJA BOKSERSKA

Według relacji byłego zawodnika Ryszarda Grygierowskiego sekcja zawiązała się w 1948 roku.
Podstawowy skład drużyny: Strzelecki, Organek, Witold Kubiak, Marian Kaczmarek, Ryszard Grygierowski, Stefan Kucharski, Zbigniew Piórkowski.
Sekcja miała trudne warunki treningowe. Wobec braku sali zawody rozgrywano w stołówce zakładowej. Wymagało to każdorazowo wyniesienia z niej stołów.
W roku 1952 wystąpiły problemy kadrowe i finansowe co było bezpośrednią przyczyną rozwiązania sekcji.



Bokserzy w drodze powrotnej z Tomaszowa do Łodzi. Zdjęcie z postoju w okolicach Bogusławic k. Wolborza, 1952r.

Kierownik sekcji W. Jurkiewicz, kapitan sportowy Jabłoński, Chaczkowski, Wincek z żoną, Wapniarski, Adam Kubiak, Irena Uzarewicz, Debisz

foto. Z. Waczyński


SEKCJA KOLARSKA

Rozpoczęła swoją działalność w 1962 r. Sekcja składała się wyłącznie z juniorów i młodzieżowców w wieku 16—19 lat.
Do wyróżniających się zawodników należeli: Bogdan Trzepałkowski — mistrz klubu w 1963 r., Tadeusz Kacprzak — wicemistrz klubu w 1963 r. Mieczysław Błaszczyński, Władysław Kierczyński, Zdzisław Krakowiak, Wacław Kraska, Tadeusz Kręski, Andrzej Makowski, Zbigniew Pietraszewski, Ryszard Różański, Eugeniusz Sarnowski, Eugeniusz Sej, Andrzej Socha, Wiesław Szymczak.
Opiekę instruktorską sprawował do 1965 r. społecznie Włodzimierz Łoś znany zawodnik K.S. „Społem", członek drużyny, która wywalczyła tytuł drużynowego mistrza Polski.
Po jego odejściu opiekę szkoleniową sprawował również społecznie Witold Skubisz.
Z uwagi na duży koszt wyczynowych rowerów, a także konieczność ciągłego uzupełniania zużytych i uszkodzonych części rowerowych, nie było stać klubu na należyte wyposażenie sekcji w sprzęt wyczynowy wysokiej jakości. Występujący permanentnie brak dostatecznego wyposażenia w sprzęt rodził atmosferę niezadowolenia i sprzyjał odpływowi do innych klubów co zdolniejszych zawodników.
Z powodu braku środków na działalność sekcji została ona po 5-letniej działalności rozwiązana w 1967 r.




SEKCJA SZACHOWA

> Zawiązała się na początku 1963 roku. Jej kierownikiem był Czesław Buczyński.
Do najbardziej utalentowanych zawodników należeli Lech Przepiórski i Stefan Pichliński.
W 1971 roku w związku z trudnościami kadrowymi zaniechała działalności.




SEKCJA TENISA STOŁOWEGO

Dokładnej daty zawiązania sekcji nie można ustalić, gdyż nie zachowały się materiały źródłowe z okresu do 1962 r. Według relacji Tadeusza Bednarka, który w latach 1948-1950 był zawodnikiem pierwszej drużyny sekcja zawiązała się w 1946 r.
Inicjatorami jej powołania byli bracia Stanisław i Franciszek Kuźniacy oraz Bolesław Dresler długoletni działacz Okręgowego Związku Tenisa Stołowego w Łodzi. Sekcją opiekowała się Rada Zakładowa Elektrowni. Z jej ramienia sprawował ją Tadeusz Chmielecki późniejszy prezes Klubu Sportowego „Energetyk" Łódź w latach 1961/1962.
Od zawiązania do przeprowadzonej w 1949 r. reorganizacji sportu sekcja występowała pod nazwą K.S. „Energetyka" — Łódź. Wynikiem reorganizacji było połączenie z K.S. „Tramwajarz" Łódź i wejście w skład zrzeszenia „Ogniwo". Pod nazwą Z.K.S. „Ogniwo” koło nr 5 w Łodzi sekcja występowała do 1957 r.
W wyniku następnej reorganizacji w 1958 r. powołana została Federacja Sportowa „Energetyk”, a w ślad za tym Klub Sportowy „Energetyk” — Łódź, który przejął opiekę nad sekcją.
Według relacji wymienionego wyżej Tadeusza Bednarka sekcja w krótkim czasie zakwalifikowała się do rozgrywek o mistrzostwo Okręgu Łódzkiego. W latach 1948—1952 sekcja zdobyła 5 razy z rzędu tytuł drużynowego wicemistrza Okręgu w kategorii seniorów.
Podstawowymi zawodnikami sekcji byli w tym okresie: Jerzy Badowski, Tadeusz Bednarek (wychowanek „Oratorium”), Kolasiewicz (imię nieznane), Jan Nieczkowski, Bronisław Wiktorowski (wychow. „Oratorium”)
W latach 1953-1962 sekcja nieprzerwanie brała udział w rozgrywkach organizowanych przez OZTS w Łodzi, lecz nie jest wiadome na jakim szczeblu i z jakim rezultatem.
Ustalono na podstawie notatek prasowych, że w sezonie 1962/1963 I drużyna brała udział w rozgrywkach III Ligi łódzkiej, kończąc je na VI miejscu na 12 uczestniczących drużyn. Zawodnicy z tego okresu to: Cęckiewicz, Cyganik, Dworakowski, Grundman, Jeżyna, Pawlak. Uzdolnieni juniorzy to: Borkowski, Jerzy Grzywniak, Marędziak, Mielczarek Michał, Miller, Ziębicki.
Dużym sukcesem było wywalczenie przez wychowanków sekcji tytułów mistrza Okręgu Łódzkiego w kategorii juniorów. W roku 1963 przez Zygmunta Szymczaka a w roku 1965 przez Jerzego Grzywniaka
Instruktorem w sekcji był w latach 1962—1963 Jerzy Jekiel. Po nim obowiązki instruktora objął Józef Krzysik. Po pierwszej rundzie sezonu 1965/66 zrezygnował z tej pracy. Przez prawie całą drugą rundę nie można było znaleźć chętnego do objęcia tego stanowiska.
Brak instruktora przez kilka miesięcy miał bardzo niekorzystny wpływ na sytuację w sekcji. Najzdolniejsi zawodnicy odeszli do innych klubów, gdzie znaleźli lepsze warunki treningu i opieki. Jerzy Grzywniak aktualny mistrz Okręgu w kategorii juniorów został przez OZTS przeniesiony „z urzędu” do pierwszoligowego „AZS" Łódź.
W tym trudnym okresie ówczesny kierownik sekcji Tadeusz Jasiak zdołał przekonać Kazimierza Gajewskiego byłego zawodnika I ligi, do podjęcia pracy w klubie na stanowisku instruktora. Pracę tę objął w połowie 1966 r. Z jego pracą są nierozłącznie związane wszystkie sukcesy, które sekcja w stosunkowo krótkim czasie zaczęła odnosić.
Sukcesem w skali Okręgu było kilkakrotne wywalczenie tytułu mistrza Okręgu Łódzkiego w kategorii juniorek i juniorów.
Tytuły mistrza zdobyli: w roku 1968 — Stanisław Frączyk, w roku 1969 - Teresa Gajewska, w roku 1970 — Andrzej Gebler, w roku 1971 — Zdzisław Markiewicz, w roku 1973 — Henryk Ścierwicki Równie dużym sukcesem było trzykrotne wywalczenie tytułu drużynowego mistrza Okręgu w kategorii juniorów:
w 1970 r. w składzie: Andrzej Gebler, Włodzimierz Hajowy, Jerzy Klinger
w 1971 r. — w składzie: Krzysztof Dul, Zdzisław Markiewicz, Piotr Wójcik
w 1972 r. — w składzie: Krzysztof Dul, Henryk Ścierwicki, Piotr Wójcik,
W skali Federacji było sukcesem 3-krotne wywalczenie tytułu mistrza Federacji Sportowej „Energetyk”.
w 1968 r. — w Miechowicach k/Bytomia
w 1969 r. — w Ostrołęce
w 1970 r. — w Łodzi.
W walce o mistrzostwo Federacji klub nasz reprezentowały zawodniczki: Teresa Gajewska, Anna Pawlak, Anna Szulc, Katarzyna Śmigielska. Zawodnicy: Kazimierz Gajewski, Andrzej Gebler, Włodzimierz Hajowy, Jerzy Kowalewski, Jerzy Lewandowski, Stanisław Frqczyk.
Sukcesem w skali kraju było zdobycie przez wychowanka Klubu Stanisława Frączyka tytułu mistrza Polski w 1969 r. w kategorii juniorów.




W tym samym roku w drużynowych mistrzostwach Polski w kat. juniorów nasi wychowankowie wywalczyli III miejsce. W skład drużyny wchodzili: Stanisław Frączyk, Andrzej Gebler, Jerzy Klinger.
Zawodnikiem, który dostarczył najwięcej satysfakcji zarówno trenerowi jak i zarządowi klubu był Stanisław Frączyk. W naszym klubie stawiał pierwsze kroki w 1965 r. i był mu wierny do zdobycia mistrzostwa w kat. juniorów w 1969 r. Po tym sukcesie przeniósł się do I ligowej ,,Elty" Łódź.
Już jako zawodnik „Elty" powtórzył sukces. Zdobył po raz drugi z rzędu tytuł Mistrza Polski w 1970 r. w kategorii juniorów. Przed nim nikt tego nie dokonał.
Od 1971 został zawodnikiem I ligowej drużyny „Włókniarza” Łódź. W barwach „Włókniarza" zdobył 3-krotnie mistrzostwo Polski w grze pojedynczej w kategorii seniorów na rok 1975, 1976, 1977 r. Od 1971 r. na stałe grał w reprezentacji kraju seniorów.
Stanisław Frączyk był uznany za jednego z najlepszych zawodników kraju w okresie 1970-1980 r.



Jako uznany zawodnik wielokrotnie udzielał wywiadów i w każdym z nich podkreślał, że jest wychowankiem KS „Energetyk” i że pierwszym jego trenerem, któremu wiele zawdzięcza, był Kazimierz Gajewski.

Sukcesem dużego formatu było wywalczenie w sezonie 1969/70 r. awansu do II ligi krajowej. Ten awans wywalczyła drużyna w składzie: Teresa Gajewska, Kazimierz Gajewski, Jerzy Kowalewski, Jerzy Lewandowski, Andrzej Mielczarek, Henryk Ścierwicki.
Po rocznym pobycie w II lidze drużyna spadła do klasy międzywojewódzkiej. Powtórnie sekcja wywalczyła awans do II ligi krajowej w sezonie 1973/74. W II lidze występowała w sezonie: 1974/75, 1975/76, 1976/77 i 1977/78 r.





SEKCJA PIŁKI NOŻNEJ

Dokładną datę powstania sekcji piłki nożnej trudno jest ustalić, z uwagi na brak jakichkolwiek dokumentów z działalności Klubu w latach 1945—1961.
Z ustnych informacji uzyskanych od Tadeusza Dyktyńskiego oraz innych żyjących działaczy naszego Klubu ustalono, co następuje:
W 1953 r. przy Elektrowni Łódzkiej w ramach Z.K.S. "Ogniwo" powstało Koło nr 5, w skład którego wchodziła również sekcja piłki nożnej. Prezesem Koła był Tadeusz Dyktyński, sekretarzem Izabela Półchłopek-Dyktyńska, a kierownikiem Kazi¬mierz Łuszkiewicz, gospodarzem Józef Dyktyński.
Sekcja w sezonie 1953/54 przystąpiła do rozgrywek w łódzkiej klasie "C” awansując po roku do klasy „B”, a następnie do kl. "A". Przed rundą wiosenną sezonu 1954/55 drużyna piłki nożnej była po raz pierwszy na obozie szkoleniowo-kondycyjnym w Lądku Zdroju. Prezentowane niżej zdjęcie przedstawia uczestników tego obozu.



W tym czasie barwy klubu reprezentowali m.in, Marian Bereziński, Jerzy Durka, Tadeusz Dyktyński, Tadeusz Gutowski, Leon Janicki, Roman Jarzyński, Ireneusz Józefiak, Jerzy Magdziński, Alojzy Matczak, Tadeusz Miatkowski, Mieczysław Sęk, Edward Wiśniewski, Henryk Wolniak, Bogdan Wrzecion, Zenon Wypych.
Społecznie drużynę trenowali Antoni Gałecki — b. piłkarz ŁKS, wielokrotny reprezentant Polski, olimpijczyk pracownik elektrowni łódzkiej i Janusz Korpalski.
Sekcja piłki nożnej ZKS „Ogniwo" Koła nr 5 brała udział w rozgrywkach mistrzowskich prowadzonych przez LO.Z.P.N. do 1957 r.
Z chwilą powstania w 1958 r. Federacji Sportowej „Energetyk" reaktywowano Klub pod nazwą Z.K.S. „Energetyk" Łódź, w ramach którego w dal¬szym ciągu istniała sekcja piłki nożnej, w której działali m.in. Roman Pipczyński, Tadeusz Chmielecki i Kazimierz Łuszkiewicz.
Znaczącym wydarzeniem dla działalności sekcji było przejęcie przez Klub od K.S. „Tramwajarz" z dniem 1 sierpnia 1958 r. boiska piłkarskiego w Parku na Zdrowiu. Był to pierwszy obiekt sportowy z prawdziwego zdarzenia w historii Klubu, jaki się znalazł w jego posiadaniu, co stworzyło warunki do rozwinięcia szkolenia w szerszym zakresie, przez objęcie nim także młodzież.


Boisko KS Energetyk Łódź w Parku na Zdrowiu. Energetyk-Bzura 0:1, 12.09.1976r.
foto. Z. Waczyński

Drużyny piłki nożnej już pod zmienioną nazwą brały udział w rozgrywkach mistrzowskich organizowanych przez ŁOZPN na różnych szczeblach. .
W roku 1966 zostały przeprowadzone w Łodzi mistrzostwa F.S. „Energetyk", w których drużyna piłki nożnej naszego Klubu zajęła 2 miejsce.
Do 1968 r. opiekę nad Klubem sprawował Zakład Energetyczny Łódź-Miasto. Na spotkaniu w dniu 22 maja 1968 r. dyrektorów zakładów energetyki łódzkiej z udziałem dyrektora naczelnego Zakładów Energetycznych Okręgu Centralnego mgr inż. Tadeusza Krawca przydzielono poszczególne sekcje pod opiekę łódzkich zakładów energetyki. Sekcja piłki nożnej została przydzielona pod opiekę Zakładowi Sieci Cieplnej Łódź, którego pracownicy Jerzy Czyżewski, Wiesław Gmaj, Leszek Jastrzębski, Wiesław Karolak i Zygmunt Waczyński czynnie włączyli się do pracy w sekcji przy współudziale długoletniego działacza sportowego Romana Pipczyńskiego.
W początkach lat siedemdziesiątych Zarząd Klubu położył duży akcent na pracę szkoleniową z młodzieżą a zwłaszcza z trampkarzami.


Zwycięska drużyna KS Energetyk Łódź w Pabianicach w dn. 11.07.1971r. po wygranym meczu z Włókniarzem Zelów 1:0 i awansie do ligi okręgowej.

W czerwcu 1973 r. Klub wspólnie z Redakcją Sportową „Głosu Robotniczego” przeprowadził turniej piłkarski „dzikich” drużyn młodzieżowych z terenu Łodzi. Dokonano naboru wybijających się zawodników, z których utworzono drużyny młodzików i trampkarzy zgłaszając je do rozgrywek mistrzowskich ŁOZPN.
Wieloletnia praca z młodzieżą zakończyła się pełnym sukcesem w postaci awansu drużyny juniorów, trenowanych przez naszych wychowanków Pawła Milkiewicza i Wiesława Millera, do finałowych rozgrywek w VI Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży w 1979 r. w Bydgoszczy. Drużyna nasza zajęła 12 miejsce na 16 startujących zespołów.
W skład tej drużyny wchodzili: Robert Fortecki, Waldemar Gruchała, Ryszard Janczyk, Paweł Kaczorowski, Gabriel Klatę, Mirosław Krajewski, Krzysztof Łodyński, Piotr Łużniak, Dariusz Marchel, Krzysztof Niewiadomski, Dariusz Opoczyński, Arkadiusz Paluch, Jerzy Przybyła, Dariusz Tomala, Grzegorz Tomczyk, Andrzej Wójcik, Grzegorz Żórawski.
Z tej drużyny w następnych latach w drużynie ŁKS występowali: Waldemar Gruchała i Piotr Kaczorowski, natomiast w Widzewie Arkadiusz Paluch.
Wywalczenie prawa do reprezentowania Okręgu Łódzkiego w ścisłym finale Ogólnopolskiej Spartakiady Młodzieży, było jak dotąd największym sukcesem piłkarskim w historii naszego Klubu.
W innych sezonach rozgrywkowych zarówno drużyna młodzików jak i juniorów zajmowały środkowe miejsca w tabeli, nie uzyskując prawa do udziału w dalszych rozgrywkach.
Niżej przedstawiamy zdjęcia drużyny młodzików i juniorów z tego okresu.
Dużym sukcesem zakończyła sezon 1984/85 drużyna trampkarzy zdobywając wicemistrzostwo Okręgu Łódzkiego. W rozgrywkach tej grupy wiekowej brało udział 32 zespoły. Poza uprzednio wymienionymi instruktorami zajęcia szkoleniowe w sekcji piłkarskiej prowadzili Jan Wiesław Lewandowski i Aleksander Szychowski oraz wychowankowie Klubu Henryk Pawlikowski, Stanisław Stemplewski, Zbigniew Walczak, Paweł Milkiewicz , Marek Rokicki, Grzegorz Świderski, Bogusław Pietrzak

Najbardziej utytułowanym zawodnikiem ostatnich lat jest Adam Grad





SEKCJA PIŁKI RĘCZNEJ


Została zgłoszona do rozgrywek w kategorii juniorów w sezonie 1967/68 r. Jako trenera sekcji klub zaangażował Roberta Szklennika.
Pierwszym większym osiągnięciem było zdobycie w sezonie 1968/1969 wicemistrzostwa Okręgu Łódzkiego w kategorii juniorów. Następnie w sezonie 1969/70 r. zdobycie mistrzostwa Okręgu Łódzkiego w kategorii seniorów. Sukces był tym większy, ponieważ w drużynie, która reprezentowała nasze barwy przeważali juniorzy.
Drużyna seniorów brała udział w walce o awans do II ligi krajowej w sezonach 1970/71, 1971/72, 1972/73. Mimo, że drużyna wywalczyła prawo uczestniczenia w tej walce również i w sezonie 1973/74 nie stanęła do walki. Ze względu na trudności finansowe Zarząd Klubu był zmuszony wycofać drużynę z rozgrywek o wejście do II ligi.
W okresie swej działalności sekcja wychowała kilku wartościowych zawodników, których przekazano do klubów I ligowych:
Bogusław Stegliński — zawodnik młodzieżowej kadry Polski przekazany do Ch.K.S. Łódź — I liga.
Maciej Moder, Włodzimierz Florczyk, Krzysztof Zubrzak - przekazany do ChKS
Grzegorz Pietrasik (bramkarz)— przekazany do Anilany Łódź I liga
Tomasz Janosik — odszedł do Ruchu Radzionków — II liga
Trenerem sekcji był nadal mgr Robert Szklennik, który od 1.09.1985 r. pełnił tę funkcję społecznie.
Od grudnia 1985 r. została zatrudniona jako szkoleniowiec mgr Irena Piestrzyńska — trener II klasy.
W okresie 19 lat działalności sekcją opiekowali się: Zdzisław Owczarek, Witold Owczarek, Stanisław Pawlak, Eugeniusz Kotynia


DZIAŁALNOŚĆ REKREACYJNA

Od wielu lat kolejne Zarządy naszego klubu obok działalności w sporcie wyczynowym poświęcały wiele uwagi rozwojowi sportu rekreacyjnego wśród pracowników zakładów opiekuńczych klubu i ich rodzin. Klub w szerokim zakresie organizował różne imprezy służące temu celowi. Czynnie włączał się w organizowanie spartakiad zakładowych i okręgowych przedsiębiorstw energetyki łódzkiej.
Organizowano dla pracowników i ich rodzin turnieje szachowe, tenisa stołowego, kometki, siatkówki, piłki nożnej, zawody strzeleckie, biegi prze¬łajowe, rajdy piesze, ,,zielone niedziele" na boisku klubowym.
Do stałego kalendarza imprez organizowanych przez Klub weszły imprezy sportowo-zabawowe organizowane dla dzieci pracowników na boisku w Parku Kultury i Wypoczynku z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka.
Dla miłośników brydża Klub od wielu lat organizował co tydzień turnieje parami w świetlicy Zakładu Sieci Cieplnej.
Od 1975 roku tj. od udostępnienia dla żeglarstwa Zbiornika Sulejow¬skiego działała w naszym klubie sekcja żeglarstwa rekreacyjnego. Koszty wy¬posażenia sekcji w jachty sfinansowały Zakłady Energetyczne Okręgu Cen-tralnego. które doceniły walory rekreacyjne żeglarstwa. Sekcja była wyposażona w 6 jachtów klasy „Raja" i 10 jachtów klasy „Mak", co zapew¬niało możliwość jednoczesnego żeglowania 50 osób. Pełne wykorzystanie jachtów ograniczała szczupłość bazy noclegowej i duży stopień zużycia takielunku, głównie żagli.
Działalność Klubu na polu rekreacji i szerzenia kultury fizycznej znalazła uznanie organizatorów Ogólnopolskiego Konkursu „Klub Sportowy Załodze i Środowisku". Organizatorami tego konkursu byli: CRZZ, Przegląd Spor¬towy" i Redakcja Sportowa Polskiego Radia i Telewizji. W tym współzawod¬nictwie nasz Klub zajmował III miejsce w skali kraju przez 3 lata z rzędu tj. 1977; 1978 i 1979.





Historia nieco młodsza